One Day…

2011_one_day_007 Φοβερή ταινία…

Σε αυτό πρέπει να βασίστηκε και το Αnne του Παπακαλιάτη το οποίο ήταν εργάρα. Ειδικά για ελληνική παραγωγή.

Το One Day σε συγκινεί στο τέλος. Όλες οι στιγμές σε μία σκηνή. Μην ξεχνάτε ότι τα έργα τα γράφουν και τα σκηνοθετούν άνθρωποι. Οι ιστορίες είναι μέσα από τη ζωή (δώσε πόνο…)

Όταν δύο άνθρωποι είναι χωριστά μπορεί να υπάρχει κάποιος λόγος. Αυτό ίσως είναι και το δυνατότερο σημείο του σεναρίου. Σε κάνει να αναρωτιέσαι. Υπάρχει έλξη αλλά ζούνε χωριστά. Τα πάντα αλλάζουν σε μια στιγμή. Στα καλά καθούμενα χάνεις ότι πολυτιμότερο έχεις. Αν όμως συνέβαιναν διαφορετικά…

Άραγε πόσες αγάπες να κρύβει το αύριο; Μήπως τελικά φιλία και σχέση δεν είναι τόσο αντικρουόμενες έννοιες; Πώς θα ήταν τα πράγματα εάν ζούσατε κάποια πράγματα; Το τώρα δίνει τις απαντήσεις γι’ αυτά που θα ακολουθήσουν; Mην χάνετε στιγμή λοιπόν. Μία ανγκαλιά, ένα χαμόγελο, ένα δάκρυ, ένα νεύμα…ένα ναι είναι αξίες μοναδικές. Μία μέρα θα το καταλάβετε…