Ιστορική αναδρομή

Οι πρώτες μετακινήσεις του ανθρώπου για λόγους τουριστικούς, με τη σημερινή έννοια του όρου, άρχισαν να εμφανίζονται στην περίοδο της αρχαίας Ελλάδας. Η μετακίνηση σε άλλους τόπους μακριά από τον τόπο της μόνιμης κατοικίας τους πραγματοποιείτο για λόγους εμπορικούς, θρησκευτικούς, αθλητικούς και ικανοποίησης της έμφυτης περιέργειας του ανθρώπου για κάτι νέο.

Στην αρχαία Ελλάδα το αίσθημα της ξενίας ήταν έντονα αναπτυγμένο. Αυτό το παρατηρούμε στα πολλά γραπτά κείμενα των αρχαίων συγγραφέων, όπου οι αναφορές για ταξίδια είναι πάρα πολλές. Ο Ηρόδοτος έκανε περιηγήσεις στις ελληνικές πόλεις, ταξίδεψε στη Σικελία, στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες με σκοπό να γνωρίσει τα ήθη και τα έθιμα τους, τα ιστορικά μνημεία και τον πολιτισμό τους. Πολλά άτομα επίσης ταξίδευαν για ευχαρίστηση αλλά και για να γνωρίσουν νέες φιλοσοφικές δοξασίες, άλλους ανθρώπους, νέες τεχνικές και γενικά να μάθουν τον τρόπο ζωής άλλων κοινωνικών ομάδων που στηριζόταν σε άλλα συστήματα.

Τουριστικές περιοχές γνωστές της εποχής εκείνης με τα σημερινά δεδομένα, μπορούν να χαρακτηριστούν η Ολυμπία, οι Δελφοί, η Επίδαυρος, η Αιδηψός, δηλαδή περιοχές που αποτελούσαν πόλο έλξης ταξιδιωτών λόγω των διαφόρων γεγονότων που συνέβαιναν εκεί, όπως αθλητικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις ή λόγω αποκατάστασης της υγείας. Στα ρωμα’ι’κά και βυζαντινά χρόνια οι μετακινήσεις γίνονται περισσότερες ενώ την περίοδο του μεσαίωνα και της αναγέννησης οι άνθρωποι στην προσπάθεια τους να γνωρίσουν άλλους λαούς και άλλες περιοχές, ταξιδεύουν ακόμα περισσότερο.

Από τον 18ο αιώνα ειδικά μετά την πλήρη επικράτηση της αστικής τάξης, ο τουρισμός αν και αρχίζει να σημειώνει κάποια ποσοτική και ποιοτική άνοδο, παραμένει προνόμιο των ατόμων με υψηλά εισοδήματα και ελάχιστων επιστημόνων και φιλοσόφων. Στη συνέχεια η τουριστική εξέλιξη έχει μια βραδεία πορεία μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην ανάπτυξη του Ελληνικού τουρισμού από τη δεκαετία του ’50 και μετά σημαντικό ρόλο έπαιξαν ο Ν. Δούκας και ο Δ. Παπαευστρατίου, που διετέλεσαν Γενικοί Γραμματείς του Ε.Ο.Τ. Η προσφορά τους στην ανάπτυξη του Ελληνικού τουρισμού είναι πρωτοποριακή αφού είναι αυτοί οι μεγάλοι θεμελιωτές του τουριστικού έργου.

Σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης το τουριστικό προιόν πρέπει να αναγεννηθεί. Η χώρα έχει ανάγκη, όσο ποτέ, τον Τουρισμό.