H Ελλάδα ανήκει στις τουριστικές χώρες υποδοχής τουριστών και δίνει ιδιαίτερη σημασία στο θέμα του τουρισμού. Η χώρα μας διαθέτει ένα μοναδικό τουριστικό προιόν που στηρίζεται στα αναμφισβήτητα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα διαθέτοντας μια μοναδική αρχαιολογική, πολιτιστική και καλλιτεχνική κληρονομιά. Αξιόλογες ομορφιές και έναν τρόπο ζωής ιδιαίτερα επιθυμητό στους επισκέπτες μας. Για το λόγο ότι η πατρίδα μας είναι μία από τις καλύτερες τουριστικές περιοχές του κόσμου, πρέπει ενασχολούμενοι με την τουριστική παραγωγική διαδικασία να γνωρίζουν τα »περί τουρισμού» και να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για την εξυπηρέτηση των τουριστών.
Ο εργασιακός τομέας αποτελεί μέρος της ζωής των ανθρώπων. Με την εργασία ο άνθρωπος προοδεύει και προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο.
Οι καιροί άλλαξαν. Μαζί με τους καιρούς άλλαξε και η ψυχολογία των σύγχρονων ανθρώπων. Τη δεκαετία του ’70, η εργασία θεωρείτο καταναγκαστική. Τη δεκαετία του ’80, η εργασία άρχισε να απενοχοποιείται και να θεωρείται μέσο πλουτισμού. Τη δεκαετία του ’90, η εργασία συνδέθηκε με τη δημιουργία, την επιρροή και τη δύναμη. Το 2000, η εργασία είναι συνώνυμη της ποιότητας ζωής, της οργάνωσης του τρόπου ζωής, της περιπέτειας, του παιχνιδιού και της δημιουργίας.
Η δουλειά στον τουρισμό είναι ένα σπορ αδρεναλίνης, ένα παιχνίδι συναναστραφών, τακτικών και στρατηγικής. Είναι μια περιπέτεια με ή άνευ ωραρίου. Μέχρι και πριν από κάποια χρόνια, οι κοινωνίες ήταν χωρισμένες σε εργάτες και αφεντικά. Σήμερα, αυτή η διάκριση τείνει να καταργηθεί και τη θέση της έχει πάρει ένας ολόκληρος κόσμος επαγγελματικών στελεχών, τεχνοκρατών, διευθυντών, συμβούλων, πολυμετοχικών επιχειρήσεων κ.ο.κ.
Στον νέο αιώνα, πολλά θα αλλάξουν. Οι αλλαγές αυτές είναι ευδιάκριτες από σήμερα. Η εργασία, ως έννοια, αλλάζει και από καταναγκασμός γίνεται τελετουργία για την οικοδόμηση ποιότητας ζωής, κοινωνικών συναναστροφών και έντονων τρόπων ζωής. Δεν είναι τυχαίο πως μεγάλες τουριστικές πολυεθνικές εταιρείες δίνουν μεγάλη έμφαση στον τρόπο ζωής που εξασφαλίζουν στα επαγγελματικά τους στελέχη. Ας διδαχθούμε από αυτές τις εταιρείες και ας δημιουργήσουμε και εμείς έναν νέο τρόπο παραγωγής εργασίας. Βασικό χαρακτηριστικό να μην είναι μόνο η αύξηση του εισοδήματος, αλλά ταυτοχρόνως η επιδίωξη για μείωση του κόστους ζωής, υποστήριξη των καθημερινών αναγκών, ενσωμάτωση των βοηθημάτων στο κεφάλαιο εργασίας και οικοδόμηση των ανθρωπίνων σχέσεων.
Ίσως τα παραπάνω ακούγονται ρομαντικά και ιδεαλιστικά. Με βεβαιότητα είναι απολύτως ρεαλιστικά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνουμε το χόμπι μας επάγγελμα και το μεράκι μας εμπόρευμα. Χρειάζεται, έναν αισιόδοξο τρόπο αντίληψης του κόσμου που μας περιβάλλει και έναν αντίστοιχο δημιουργικό τρόπο ζωής στην καθημερινότητα και κυρίως στην εργασία μας.
Οι γραμμές αυτές γράφτηκαν τον Ιανουάριο του 2006 όταν και τελείωνα τις σπουδές μου στις τουριστικές επιχειρήσεις. Ήταν προ μνημονίου. Πριν δηλαδή την κρίση. Μπορεί τα παραπάνω να μην ισχύουν καν. Η ηλιαχτίδα όμως μπορεί και πρέπει να ανατείλει! Κάποτε ο Καζαντζάκης είχε πει ότι για να ανέβεις στον ουρανό, πρέπει να πάρεις φόρα από τον πάτο της κόλασης. Mπορούμε…
Σχόλιο στην καθημερινότητα 